Wie de moed kan opbrengen,
zijn ‘zorg’ vanuit een zuivere hart kern te bezien.
Is niet enkel een krachtig lichtpunt voor zichzelf.
Jij, als Ziel ontsteekt ook de hart vlam bij de ander,
waardoor ieders warmte met elkander versmelt.
En als een tomeloze liefde door de hele wereld heen gaat stralen!
Zorgstraal is een onderdeel van KarMaatje
In de zorg merkte ik snel dat mijn invoelingsvermogen sterk ontwikkeld was en heel vaak als ik cliënten aanraakte, ging er al door me heen wat er
lichamelijk aan de hand was. Ik deelde dit niet zo graag vanwege het onbegrip, zweeg erover en bleef op de achtergrond.
Wel was het opvallend dat cliënten blij van me werden en ik ontroerd was in het vertrouwen dat ze in me hadden om diepgaande gevoelens met me
te delen. Later merkte ik zelf vaak dat ik doodmoe was na mijn werk, met name omdat ik veel zorgen en gevoelens op mijn eigen schouders nam. In
mijn geval duurde het een groot aantal jaren voordat ik hiermee om kon gaan en ik leerde dat het niet mijn gevoelens waren.
Hoe ik deze positief om kon zetten en hoe ik mezelf hierin kon sterken en beschermen. Dan het vertrouwen in jezelf terug krijgen en er ging een
wereld voor me open! Na een pauze voor mezelf en heel wat opgedane wijsheden die in mezelf ontloken als ik de benodigde rust en ruimte voor
mezelf nam, heb ik zin in een ‘nieuwe uitdaging’.
Naast de werkzaamheden van Karmaatje, waarbij Marcus en ik Samen de Stenen opstapelen, wil ik hierin graag een eigen activiteit bieden waarin ik
een ruimte voor mezelf heb waar ik mijn eigen stenen mag plaatsen. Waarin ik spreekwoordelijk gezegd op de as van mijn vorige baan de
fundamenten plaats van mijn eigen
‘Kaatjes Zorgstraal’. ‘Samen verlichten wij uw zorg’.
En ik, Kaatje weet nu dat alles wat ik in mijn leven meegemaakt heb……alle hindernissen die ik genomen heb en alles wat ik hierin ondernomen heb me
heeft gebracht tot de prachtige liefdevolle persoon die ik nu ben.
Dat heb ik natuurlijk ook te danken aan alle personen die ik op mijn levenspaden tegengekomen ben en dat hierin geen goed of slecht is
of gemakkelijk of moeilijk. Alles heeft een doel, dat ik mijn levenslessen leer om uiteindelijk te mogen gaan stralen in mijn eigenheid.
En dit lieve mensen, is voor iedere ziel weggelegd.
Tenminste als we leren luisteren naar ons eigen innerlijke stem, in het begin misschien ietwat benepen en zacht, later met luide stem.
Bij deze wil ik daarom op deze site mijn echtgenoot en levensmaatje Marcus vanuit het aller diepst van mijn hart bedanken. En natuurlijk mezelf ook.
Zoals u ook op Karmaatje, onze gezamenlijke site kunt lezen.
ONZE GEZAMENLIJKE KRACHT, LAAT JE INNERLIJKE STEM SPREKEN.
Daarbij nodig ik u uit om eens op deze site te kijken, of Kaatje in staat is Samen met U, uw zorg te verlichten!
Het eens van een andere kant bezien, nodigt uit tot verrassende perspectieven. En u zult verbaasd zijn, het is magisch en u zult krachten in u zelf
ontdekken, die u waarschijnlijk zelf niet kon vermoeden.
Acceptatie ontstaat vanzelf, evenals een ongekende ‘innerlijke rust’.
Van hieruit kan heling ontstaan vanuit diepere niveaus.
Voel u vrij om op mijn site te kijken of er iets voor u bij is
Wat me altijd uitermate boeit is de cliënt oftewel mijn medemens in zijn geheel. Ik ben altijd voor me zelf op zoek naar de achterliggende
oorzaken van een ziektebeeld. Naderhand spreek ik voor mezelf nooit meer van een ziekte of aandoening.
Het voelt voor mij als een verstoring wat ontstaan is ten gevolge van een blokkade en ik merk in gesprekken dat hier in de meeste gevallen al
vele tientallen jaren een zaadje voor is geplant.
Vaak ontstaat het al in de vroege jeugd en kan het uit allerlei oorzaken en gebieden ontstaan. In de zorg en het gewone dagelijkse leven merken
we nog steeds dat er nog veel mensen zijn die niet zo goed over hun gevoelens kunnen/ durven praten en door allerlei conditioneringen en
vooroordelen een mentaliteit hebben van, niet zeuren, als we er geen aandacht aan besteden gaan de klachten wel over, we verschuiven de
aandacht liever naar onze dagelijkse bezigheden.
Natuurlijk is het goed om je aandacht te richten op positieve zaken, echter als er iets is in je lichaam wat om aandacht vraagt is het een ander
verhaal als je die signalen gaat vermijden. Door de aandacht op iets anders te richten, vaak iets wat dan buiten jezelf ligt en je je lichamelijke
klachten niet meer voelt, wil niet zeggen dat het weg is.
Als wij niet luisteren naar ons lichaam grijpt ons fysiek lichaam zelf in en zijn de verschijnselen die zich dan vertonen vaak nog intensiever dan
de vorige keer. Vaak hoor je dan zeggen en natuurlijk ook uit mijn eigen ervaring, ik had dit niet meer verwacht, dacht dat het opgelost was.
Bedoeling is dan dat je gaat kijken naar het inwendige.
Als je bewust wordt van wat de verstoring je wil zeggen dan komt het inzicht.
Zo pel je steeds laagje voor laagje af totdat je bij de zuivere kern komt.
Natuurlijk liep ik , zoals zoveel collega’s in de zorg er ook tegenaan dat er gewoon te weinig ruimte was voor een gesprek, zekers een wat
diepgaand gesprek. Ten eerste omdat er veel collega’s over de vloer komen, er bijna altijd te weinig tijd voor was en er pas na enige tijd het
vertrouwen er was. Het streven in de zorg is altijd om zo weinig mogelijk vreemde gezichten over de vloer te hebben echter in de praktijk niet
altijd haalbaar. Na ruim 25 jaar in de zorg gewerkt te hebben, zowel in allerlei instellingen als in de thuiszorg, ben ik klaar voor iets heel nieuws.
Mijn hart mag nu voluit spreken, mijn innerlijk licht mag volop stralen en ik deel dit graag in mijn passie en vreugde.
Bewustzijn’. Beetje bij beetje word ik me bewust van ‘mijn eigen ik’.
Waarom aan jou steeds al die vragen stellen?
Heb ik niet genoeg aan de pretlichtjes in jouw ogen, aan jouw blik.
Terwijl ik diep in mezelf het antwoord wel weet.
Beetje bij beetje voel ik me dichter bij ‘mijn eigen ik’.
Wint mijn gevoel/intuitie het van mijn verstand.Als ik eerlijk ben voel ik ook wederzijds de klik.Het is zo belangrijk voor
me, dat ik dit niet steeds vergeet. Vertrouwen, ja dat is het, ‘vertrouwen op mezelf’.Niet de bevestiging steeds willen
vragen aan jou.
Zoek het antwoord heel ‘diep in mezelf’.Besef dat ik niet alleen van jou,
echter ook van Karin zelf hou.
Ik ben opgegroeid in een klein dorpje in het zuiden van het land.
Mijn ouders hebben altijd hard gewerkt voor hun bestaan met name omdat mijn vader door lichamelijke en psychische klachten vroeg afgekeurd
was. De medische wetenschap was heel anders nog dan nu en het was ‘ingewikkeld’ om met zijn ziektebeeld om te gaan. Naderhand waarschijnlijk
de oorzaak van verschillende onverwerkte trauma’s in zijn jeugd en ook niet de benodigde begeleiding en inzichten om hier mee om te gaan. Ik
herinner me als kind nog wel dat mijn vader veel hoop had in de natuurgeneeskunde, echter het was heel jammer dat er geen goede samenwerking
was met de reguliere zorg. En er kwam natuurlijk bij dat het eerst lang binnenshuis blijft, omdat mijn moeder natuurlijk niet zomaar de vuile was
buiten wilde hangen. En er dan toch een schaamtegevoel is en het eerst liever zelf op willen lossen en nadien pas hulp vragen.
Als kind merkte ik al dat positief denken en humor belangrijke factoren zijn, echter dat kan een hele klus zijn als het gezin een status van ‘overleven’
heeft en het gezin het een na het ander ‘overkomt’.
Nu besef ik ondertussen dat ‘gedachtenkracht’ hierin een allesoverheersende rol speelt en dat het belangrijk is met alle signalen die op je pad
komen om hierbij ‘in je innerlijke spiegel’ te kijken. Ik besef nu zelf ook dat dit met mijn hoog gevoeligheid nu een belangrijke kracht en gave is. Bij
lang niet iedereen is dit goed ontwikkeld. Wel ben ik ervan overtuigd dat dit voor velen van ons een leerproces is nu in deze tijd en dat we hierin voor
een belangrijk ‘keerpunt’ in de evolutie van de mensheid staan.
Als kind wist ik al heel snel dat er meer was tussen hemel en aarde en had ik contacten met energieën, spirits of zag ik beelden die anderen niet
zagen. Als kind wist ik niet beter en dacht dat iedereen alles zag en voelde wat ik deed. Ik was al vroeg een behoorlijke wijsneus en ben voor mijn
gevoel heel weinig kind geweest. Poppen vond ik niet interessant, althans alleen voor het afknippen van de haren.
Jongens-speelgoed en jongens als vrienden in plaats van meisjes vond ik veel interessanter. En altijd was ik op onderzoek uit, altijd op zoek naar
antwoorden en altijd had ik overal vragen over. Herinner me dat ik als tienjarige volop mee deed aan gesprekken met volwassenen en het al vroeg
leuk vond om Samen met ons ma de boekhouding te doen. Wanneer ik bij het ouder worden merkte dat ik heel anders was als leeftijdgenootjes en
vaak toekomstbeelden zag. Als ze dan ook nog eens regelmatig uitkomen zwijg je er liever over.
Kamer van koophandelnummer 57549230
We zijn nog vollop bezig met de invulling van deze website
created by